domingo, outubro 25, 2009

Traduçom, autocensura e ediçóns

  Pra mim a traduçom teria que ser uma atividade transparente, a labor do tradutor deveria ser invisível. Nembargantes, partimos do feito de que isso é impossível, é o que há. O tradutor sempre, consciente ou inconscientemente -em princípio, inxustificáveis e xustificáveis respectivamente-, imporá filtros ao resultado da sua pluma, filtros que nom estavam no texto orixinal. Xa que esta é a situaçom, nom será raro atopar casos como o que vim hoxe. Estou a traducir os Contes de la bécasse de Maupassant e tenho a mam uma versom em castelam pra comparar em caso de necessidade. O conto preciso, "Ce cochon de Morin", fala dum home que desexa abordar a uma desconhecida no comboio e imaxina uma "conversation vive, galante, finissant par une déclaration qui finissait par... par ce que tu penses." As dúas versóns francesas que tenho dim o mesmo, mas a castelá fala duma "conversación sutil y galante que acababa en la declaración que le llevaría a... a eso en que estás pensando." Curioso, pensei, que traducira vive por sutil, sobre todo cando ese adxectivo, referido a uma emoçom, pode traducir-se por "intenso", "violento". Quizais se trate duma censura autoimposta que rebaixa o insinuado neste punto? Nom o sei, mas o livro em castelam é de 1993, ha nom tanto tempo. Eu tenho por agora "conversa profunda", ainda que nom me convence do todo. O que pensades?
  E outra cousa veu à minha mente hoxe: a ediçom coa que estou trabalhando, crítica que compara distintas versóns publicadas pelo autor, inclue um parágrafo que nom está nem na outra versom francesa nem na traduçom castelá. Nom considerara fazer uma pequena nota xustificando a escolha da fonte, mas quizais sexa necesário agora.
  Pensando, pensando... Gosto de traducir, si, ainda que por agora vaia a passo de tartaruga.


  Para mí la traducción tendría que ser una actividade transparente, la labor del traductor debería ser invisible. Sin embargo, partimos del hecho de que eso es imposible, así es esto. El traductor siempre, consciente o inconscientemente -en principio, injustificables y justificables respectivamente-, impondrá filtros al resultado de su pluma, filtros que no estaban en el texto original. Ya que esta es la situación, no será raro encontrar casos como el que vi hoy. Estoy traduciendo los Contes de la bécasse de Maupassant y tengo a mano una versión en castellano para comparar en caso de necesidad. El cuento preciso, "Ce cochon de Morin", habla de un hombre que desea abordar a una desconocida en el tren e imagina una "conversation vive, galante, finissant par une déclaration qui finissait par... par ce que tu penses." Las dos versiones francesas que tengo dicen lo mismo, pero la castellana habla de una "conversación sutil y galante que acababa en la declaración que le llevaría a... a eso en que estás pensando." Curioso, pensé, que tradujera vive por sutil, sobre todo cuando ese adjetivo, referido a una emoción, puede traducirse por "intenso", "violento". ¿Quizá se trate de una censura autoimpuesta que rebaja lo insinuado en este punto? No lo sé, per el libro en castellano es de 1993, hace no tanto tiempo. Yo tengo por ahora "conversa profunda", aunque no me convence del todo. ¿Que piensan?
  Y otra cosa vino a mi mente hoy: la edición con la que estoy trabajando, crítica que compara distintas versiones publicadas por el autor, incluye un párrafo que no está ni en la otra versión francesa ni en la traducción castellana. No había considerado hacer una pequeña nota justificando la selección de la fuente, pero quizá sea necesario ahora.
  Pensando, pensando... Me gusta traducir, sí, aunque por ahora vaya a paso de tortuga.

sábado, outubro 24, 2009

Hoxe

  Hoxe foi um dia desses que se devem compartir. A manhá passou como calquera outra, sem novidades na fronte, mas ao rematar as aulas na faculdade, fum falar com dom Ramón (leva esse nome; o dom engado-o eu), quem a partir de hoxe evitará que esqueça pagamentos ou cobros e que Facenda me ponha multas ou o que sexa. E é que hoxe solicitei a minha alta como autônomo, que será efetiva o primeiro de novembro. E si, agora Facenda vai-me quitar ums bons cartos todos os meses, ganhe eu € 0 ou € 10.000. É igual, pra eles nom há diferença. Mas bom, é o que tocava e começo uma nova etapa na minha vida laboral, tras rematar o meu contrato coa USC, desexando que atope o meu sítio no mundo editorial.
  E claro, um dia así tinha que levar tamém uma parte produtiva da nova atividade, así que esta tarde, antes de ir à EOI, que a fixaçom pelo estudo nom desaparece, comecei a traduzir "Les contes de la bécasse", de Maupassant, lentamente, ainda com muito respecto, mas atopando xa pequenos detalhes como esse "coup de fusil" que fum atopar num dicionário francês-castelam-latim de finais do XVIII. Pequenos detalhes que lhe dam sabor à traduçom.

  Pelo pronto, de precisardes dalguma traduçom, xa sabedes onde me atopardes ( :-P ), e eu seguirei contando-vos, cando o tempo o permita, as novas aventuras neste novo mundo.





  Hoy fue un día de ésos que se deben compartir. La mañana pasó como cualquier otra, sin novedades en el frente, pero al terminar las clases en la facultad, fui a hablar con don Ramón (lleva ese nombre; el don lo añado yo), quien a partir de hoy evitará que olvide pagos o cobros y que Hacienda me ponga multas o lo que sea. Y es que hoy solicité mi alta como autónomo (free-lance), que será efectiva el primero de noviembre. Y sí, ahora Hacienda me va a quitar unos buenos euros todos los meses, gane € 0 o € 10.000. Es igual, para ellos no hay diferencia. Pero bueno, es lo que tocaba y empiezo una nueva etapa en mi vida laboral, tras terminar mi contrato con la USC, deseando que encuentre mi sitio en el mundo editorial.
  Y claro, un día así tenía que llevar también una parte produtciva de la nueva actividad, así que esta tarde, antes de ir a la Escola Oficial de Idiomas, que la fijación por el estudio no desaparece, comencé a traducir "Les contes de la bécasse", de Maupassant, lentamente, todavía con mucho respeto, pero encontrando ya pequeños detalles como ese "coup de fusil" que fui a encontrar en un diccionario francés-castellano-latín de finales del XVIII. Pequeños detalles que le dan sabor a la traducción.
  Por lo pronto, si necesitaran alguna traducción, ya saben donde encontrarme ( :-P ), y yo seguiré contándoles, cuando el tiempo lo permita, las nuevas aventuras en este nuevo mundo.

segunda-feira, outubro 05, 2009

A Coruña / Cruña / Qurunna / Crunna / Crunia

  "Todos contentes con esa leria de oficializar Lacoru (quererán tamén traducir ao castelán o nome da provincia?). Todos felices nese afán da dereita por conseguir que o topónimo oficial coruñés teña aparencia vasca (quen nolo ía dicir!).
  O PP contente porque fortalece así a súa estratexia reaccionaria, revisionista e revanchista, deconstrutora da Autonomía, da ditadura e dos últimos 525 anos, e chanta unha bomba de reloxaría que divide aos antigos parceiros no bipartito. Carlos Negreira porque oculta así os desmáns cometidos na obra de Punta Lagosteira durante o seu paso por Portos de Galicia, intentando agochar de paso a ligazón existente entre os pecados Pérez Varela e os de Núñez Feijóo, pasando polos do bipartito. Mariano Rajoy porque así excusa dar explicacións sobre as raigames galegas do caso Gürtel e Rafael Louzán pode seguir a montar así congresiños de Galicia Bilingüe. E en definitiva a derechona “de toda la vida” porque poden así fachendear, elevando sen rubor a voz nas tabernas, repetindo en forma de eucaristía as máis baixas mentiras e emporcando calquera espazo público de debate político serio e sosegado. La Voz de Galicia así, na súa salsa, non vaia ser o demo que non volvan reunir os 100.000 fillos de Santiago."

sábado, outubro 03, 2009

La impunidad del jugador de fútbol (cuento con moraleja)

"Imagina que trabajas en una compañía de Seguros y tienes un roce con el vendedor de otra empresa de la competencia. Ambos os disputáis el mismo cliente. La discusión va subiendo de tono hasta que uno de los dos derriba al otro de una zancadilla y lo patea en el suelo con saña. La víctima acaba en el hospital con graves lesiones. En este caso entra en funcionamiento el artículo 147 del Código Penal que prevé una pena de entre seis meses y tres años de prisión para el agresor, siempre y cuando la víctima necesite posteriormente tratamiento médico o quirúrgico."

Tú, corazonada; yo, certezas

  "Tú tienes una corazonada y yo certezas; certeza de que ayer me gasté (nos gastamos) ¿cuánto? 300.000 o quizás 400.000 euros en tu corazonada de Cibeles; certeza de que ayer compraste a 500.000 madrileños con Bisbal no porque tengamos corazonadas sino certezas, pero a nosotros nadie nos pregunta; certeza de que los polideportivos ya no son públicos son de empresas (gestionadoras), certeza de que nos subió el impuesto de vado un 200%; certeza de que antes pagábamos la basura en el IBI y ahora además la pagamos aparte. Certeza de que cualquier dia buscarán en nuestra basura y si algún niño o mayor no tiró la basura en su lugar nos obsequiarás con lo que realmente funciona bien en Madrid (la recaudación)."