segunda-feira, março 22, 2010

Vida e o que venha




  Dende há ums meses tenho isto abandonado do todo. A minha actividade coma tradutor colhe-me todo o meu tempo e as poucas horas que quedam livres adico-as a me ir sacando de enriba os pendentes das classes de românicas e de francês. E o que vexo vir fai-me pensar que no meu futuro o blogue quedará ainda mais soinho.
  Na seguinte segunda-feira incorporarei-me a Urco editora, a um proxecto que tem xa ums aninhos em marcha e que agora pretende medrar e consolidar-se por completo. Será um proceso paulatino no que haverá que ter paciência, mas espero que todo saia bem e o meu empenho estará adicado a isso.
  Nom é a primeira oportunidade que tenho de entrar num proxecto editorial interesante co que gostaria de me comprometer, así que podo dizer que sou afortunado neste aspecto. A gram diferença respecto ao anterior é que podo ficar em Compos, onde tenho a minha vida e onde quereria seguir, de ser possível e, vendo como está o panorama laboral no mundo da ediçom, seria muito mala idea deixar passar esta oportunidade.
  E bom, nom fecho este espaço porque espero poder ter o tempo pra ir-vos contando como vai a minha vida neste país, que xa nom xira em torno ao medievalismo, así que terei que fazer énfase nas outras aventuras. Mas tede paciência ou, se vedes que isto está demasiado tempo morto, lembrade que tenho twitter.
  Pois desexade-me sorte e quedades na vossa casa.



  Desde hace unos meses tengo esto abandonado del todo. Mi actividad como traductor me roba todo  mi tiempo y las pocas horas que quedan libres las dedico a ir sacándome de arriba los pendientes de las clases de románicas y de francés. Y lo que veo venir me hace pensar que en mi futuro el blog quedará incluso más solo.
  El siguiente lunes me incorporaré a Urco editora, a un proyecto que ya tiene unos años en marcha y que ahora pretende crecer y consolidarse por completo. Será un proceso paulatino en el que habrá que tener paciencia, pero espero que todo salga bien y mi empeño estará dedicado a eso.
  No es la primera oportunidad que tengo de entrar en un proyecto editorial interesante con el que me gustaría comprometerme, así que puedo decir que soy afortunado en este aspecto. La gran diferencia respecto al anterior es que puedo quedarme en Compos, donde tengo mi vida y donde querría seguir, de ser posible y, viendo cómo está el panorama laboral en el mundo de la edición, sería muy mala idea dejar pasar esta oportunidad.
  Y bueno, no cierro este espacio porque espero poder tener el tiempo para ir contándoles cómo va mi vida en este país, que ya no gira en torno al medievalismo, así que tendré que hacer énfasis en las otras aventuras. Pero tengan paciencia o, si ven que esto está demasiado tiempo muerto, recuerden que tengo twitter.
  Pues deséenme suerte y quedan en su casa.

quarta-feira, janeiro 20, 2010

Manifa pela língua

  Manhá e o dia e todo o país tem que estar alí, pela nossa cultura, pela nossa língua, pela nossa identidade, porque nom nos vam vender a sua intolerância como se fosse "liberdade".
  Nom sei vós, mas eu vou patear-me as ruas uma vez mais, e xa perdim a conta com este governo. É igual, que nom imos cansar.