quinta-feira, abril 03, 2008

Eleçóns

Xa há tempo que nom pasaba por aquí, xusto dende a xornada de reflessom de há case um mes. Xa vedes, a vida nom dá tempo para visitar mais este espaço. Tenho que vos dizer que nom esquezo o meu blogue, mas si que tenho menos tempo para lhe dar.
Em fin, hoxe só uma pequena conclussom dos resultados electorais, sem entrar muito em matéria, que o tempo nom o permite. A empezar por os resultados globais: bos, por o simple feito de que nom ganhou a direita mais radical e irreflessiva. Vendo um pouco mais de perto, malos porque nom há peor democracia ca que tem duas únicas opçóns e se escolhe uma por impedir que chegue a outra. A caida dos votos para Izquierda Unida é uma pésima nova e, ainda que serve para que Llamazares se decida a marchar (a sua política entregada ao PSOE que desexaria continuar Rosa Aguilar foi um suicídio para o partido), deixa o congreso numa situaçom pésima para a ezquerda. O caso dos partidos nacionalistas tamén é preocupante pola perda de votos e de escanhos. Ainda que os mais importantes (CiU e PNV) som marcademente de direitas, a sua presenza é fundamental para defender os intereses dum estado plural. No caso dos partidos nacionalistas de ezquerdas, pésimas novas para ERC, que perdeu apoio polo medo da posível chegada do PP ao poder (maldito voto útil), mas um pouco esperanzadoras para NaBai e o BNG (e aquí é onde me toca) que seriam as duas únicas formaçóns de ezquerda que veron melhorar os seus resultados, ainda que minimamente. Será uma lexislatura difícil, muito cargada à direita (e velaí Bono como presidente do congresso para que serva de exemplo) e onde con seguridade o avance social do estado que vimos na primeira parte do goberno de Zapatero será uma lembranza afastada fronte ao medo que lhe meteram ao pobo coa crise económica. Como dim por alí, malos tempos para sonhar.


Ya hace tiempo que no pasaba por aquí, justo desde la jornada de reflexión de hace casi un mes. Ya ven, la vida no da tiempo para visitar más este espacio. Tengo que decirles que no olvido mi blog, pero sí que tengo menos tiempo para darle.
En fin, hoy sólo una pequeña conclusión de los resultados electorales, sin entrar mucho en materia, que el tiempo no lo permite. Empezando por los resultados globales: buenos, por el simple hecho de que no ganó la derecha más radical e irreflexiva. Viendo un poco más de cerca, malos porque no hay peor democracia que la que tiene dos únicas opciones y se escoge una por impedir que llegue la otra. La caída de los votos para Izquierda Unida es una pésima noticia y, aunque sirve para que Llamazares se decida a marcharse (su política entregada al PSOE que desearía continuar Rosa Aguilar fue un suicidio para el partido), deja el congreso en una situación pésima para la izquierda. El caso de los partidos nacionalistas también es preocupante por la pérdida de votos y de escaños. Aunque los más importantes (CiU e PNV) son marcademente de derechas, su presencia es fundamental para defender los intereses de un estado plural. En El caso de los partidos nacionalistas de izquierdas, pésimas noticias para ERC, que perdió apoyo por el miedo de la posible llegada del PP al poder (maldito voto útil), pero un poco esperanzadoras para NaBai y el BNG (y aquí es donde me toca) que serían las dos únicas formaciones de izquierda que vieron mejorar sus resultados, aunque mínimamente. Será una legislatura difícil, muy cargada a la derecha (y ahí está Bono como presidente del congreso para que sirva de ejemplo) y donde con seguridad el avance social del estado que vimos en la primera parte del gobierno de Zapatero será un recuerdo lejano frente al miedo que le meterán al pueblo con la crisis económica. Como dicen por ahí, malos tiempos para soñar.

Nenhum comentário:

Postar um comentário